درمان شلوغی کودکان
در نوشتار حاضر به بررسی نشانه های شلوغی کودکان و عوامل پدیدآورنده آن و همچنین چگونگی عملکرد والدین نسبت به آنان بصورت خلاصه پرداخته شده است.
عوامل، علائم و چگونگی عملکرد با کودکان شلوغ
- غیرقابل تحمل و جاه طلب بودن کودک،
- دارای دوستان زیاد،
- موفق در فعالیت های ورزشی،
- میل به جلب توجه،
- پرخاشگری و عصبانیت،
- حاضرجوابی،
- نشان دادن جنب و جوش زیاد از خود،
- بدون اجازه صحبت می کند و به دیگران اجازه نمی دهد که حرفهای خود را تمام کرده و یا حتی شروع کنند به حرف زدن.
- کمبود محبت،
- تبعیض قائل شدن بین کودکان دریک خانواده توسط والدین،
- شلوغ و پرجنجال بودن والدین،
- تحت فشار قرار داشتن دائمی کودک،
- عدم توجه به ظرفیت های مختلف کودک،
- مورد ارزیابی و کنترل قرارنگرفتن رفتارها و عملکردهای کودک.
- آموختن مهارتهای اجتماعی لازم به کودک،
- بررسی علت و ریشه عملکرد وی،
- آموزش آرام صحبت کردن به کودک،
- واگذار کردن مسئولیت هایی در حد توان کودک به او،
- آموزش چگونگی مطالعه صحیح و تشویق وی به این کار،
- عدم استفاده از تنبیه،
- تشویق کودک در جمع و در برابر دیگران،
- عدم استفاده از برچسب و اتهام زدن به کودک،
- دعوت کردن کودک به آرامش.
منبع: نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.
چکیده
در نوشتار حاضر به بررسی نشانه های شلوغی کودکان و عوامل پدیدآورنده آن و همچنین چگونگی عملکرد والدین نسبت به آنان بصورت خلاصه پرداخته شده است.
تعداد کلمات 231/ تخمین زمان مطالعه 2 دقیقه
در نوشتار حاضر به بررسی نشانه های شلوغی کودکان و عوامل پدیدآورنده آن و همچنین چگونگی عملکرد والدین نسبت به آنان بصورت خلاصه پرداخته شده است.
تعداد کلمات 231/ تخمین زمان مطالعه 2 دقیقه
نویسنده: حسین نجاتی
علائم و نشانه ها:
- عدم اعتقاد کودک به چیزی،- غیرقابل تحمل و جاه طلب بودن کودک،
- دارای دوستان زیاد،
- موفق در فعالیت های ورزشی،
- میل به جلب توجه،
- پرخاشگری و عصبانیت،
- حاضرجوابی،
- نشان دادن جنب و جوش زیاد از خود،
- بدون اجازه صحبت می کند و به دیگران اجازه نمی دهد که حرفهای خود را تمام کرده و یا حتی شروع کنند به حرف زدن.
عوامل پدید آورنده:
- مورد توجه قرار نگرفتن،- کمبود محبت،
- تبعیض قائل شدن بین کودکان دریک خانواده توسط والدین،
- شلوغ و پرجنجال بودن والدین،
- تحت فشار قرار داشتن دائمی کودک،
- عدم توجه به ظرفیت های مختلف کودک،
- مورد ارزیابی و کنترل قرارنگرفتن رفتارها و عملکردهای کودک.
چگونگی عملکرد:
- تقویت و تشویق رفتارهای مناسب کودک،- آموختن مهارتهای اجتماعی لازم به کودک،
- بررسی علت و ریشه عملکرد وی،
- آموزش آرام صحبت کردن به کودک،
- واگذار کردن مسئولیت هایی در حد توان کودک به او،
- آموزش چگونگی مطالعه صحیح و تشویق وی به این کار،
- عدم استفاده از تنبیه،
- تشویق کودک در جمع و در برابر دیگران،
- عدم استفاده از برچسب و اتهام زدن به کودک،
- دعوت کردن کودک به آرامش.
منبع: نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}